انواع اوتیسم

انواع اوتیسم شامل چه مواردی می‌شود؟ | معرفی سه شاخه اصلی اوتیسم

همان‌طور که برای مواردی همچون اضطراب، دیابت و اختلالات رشد موارد مختلفی وجود دارد، انواع اوتیسم نیز شامل سطوح مختلفی می­شوند. به‌عنوان مثال برای اضطراب، پنج نوع کاملاً مجزا وجود دارد که هر کدام علائم خاص خود را دارند. در بررسی انواع اوتیسم باید به این نکته اشاره کرد، اگرچه اوتیسم طیف وسیعی را شامل می‌شود اما این عارضه به‌طور کلی در سه شاخه اصلی جداگانه تقسیم‌بندی شده است.

برای درک بهتر موضوع، سایه‌های آبی‌رنگ در یک طیف نوری را در نظر بگیرید. همه سایه‌ها را می‌توان به لحاظ فنی آبی در نظر گرفت اما از روشن‌ترین حالت تا تیره‌ترین متغیر هستند.این امکان وجود دارد که انواع اوتیسم را نیز به همین ترتیب در نظر گرفت. درواقع برای یک فرد مبتلا به اوتیسم گستره‌­ای از علائم از خفیف تا شدید وجود دارد که ممکن است بروز کند.

شما ممکن است یکی از میلیون‌ها نفری باشید که در سراسر جهان تحت تأثیر اوتیسم قرار گرفته‌‌اید. همچنین ممکن است شخصی را بشناسید که مبتلا به این اختلال است یا اینکه تأثیر اوتیسم را بر مردم و جهان درک کرده باشید. در هر صورت، توصیه می‌شود اطلاعات خود رادر مورد انواع اوتیسم و اینکه شامل چه مواردی می‌شود افزایش دهید. با انجام این کار، درک بهتری در مورد این اختلال خواهید داشت که به شما کمک می‌کند تا با افرادی که در این طیف هستند، تعامل و ارتباط مؤثرتری داشته باشید و خود را به‌جای آنها قرار دهید.

انواع اوتیسم

اطلاعات ارائه‌ شده در این مقاله می‌تواند تمام ابزارهای لازم برای درک علائم اوتیسم و انواع آن را که شامل اختلال اوتیسم، سندرم آسپرگر و اختلال رشد فراگیر است، در اختیار شما قرار دهد.

اختلال طیف اوتیسم چیست؟

بر اساس گزارش‌های منتشرشده توسط مؤسسه ملی سلامت روان، اختلال اوتیسم به‌عنوان “گروهی از اختلالات رشدی” تعریف می‌شود که “شامل طیف گسترده‌ای از علائم، مهارت‌ها و میزان ناتوانی است”. در افراد مبتلا به اوتیسم سه ویژگی بارز مشاهده می‌شود که شامل موارد زیر می‌شود:

  • رفتارهای تکراری و همچنین علایق محدود.
  • علائمی که بر توانایی آنها برای عملکرد صحیح در جنبه‌های اجتماعی زندگی تأثیر می‌گذارد.
  • مشکلات اجتماعی مداوم که می‌تواند برقراری ارتباط یا تعامل با دیگران را دشوار کند.

برای بررسی دقیق‌تر موضوع، بهتر است دو دسته‌بندی کلی از علائم موجود در انواع اوتیسم را بشناسید. دسته اول مربوط به رفتارهای ارتباطی و تعامل اجتماعی بوده و مورد بعدی رفتارهای محدودکننده و تکراری است. در ادامه به بررسی هر یک از این موارد پرداخته شده است.

علائم مربوط به رفتارهای ارتباطی و تعامل اجتماعی انواع اوتیسم

  • برقراری تماس چشمی کم یا ناسازگار.
  • تمایل به نگاه نکردن یا گوش ندادن به دیگران.
  • افراد مبتلا به اوتیسم، به‌ ندرت از شی‌ء یا فعالیتی خاص لذت می‌برند که بخواهند آن را با اشاره به دیگران نشان دهند.
  • پاسخ ندادن یا کند بودن به کسی که نام آنها را صدا می‌زند و یا از سایر تلاش‌های کلامی برای جلب‌توجه استفاده می‌کند.
  • مشکل در داشتن یک ارتباط کلامی پیوسته.
  • غالباً بدون توجه به علایق دیگران یا اینکه فرصتی برای پاسخگویی به آنها بدهند، در مورد موضوع موردعلاقه خود صحبت می‌کنند.
  • داشتن حالات چهره، حرکات و ژست‌هایی که با آنچه گفته می‌شود مطابقت ندارد.
  • داشتن لحن غیرمعمول.
  • داشتن مشکل در درک دیدگاه شخص دیگر یا ناتوانی در پیش‌بینی یا درک اقدامات دیگران.

علائم مربوط به رفتارهای محدودکننده و تکراری انواع اوتیسم

انواع اوتیسم

  • تکرار برخی رفتارها یا داشتن اعمال غیرعادی. به‌عنوان مثال، تکرار کلمات یا عبارات به طرز نامأنوس که به آن echolalia”” گفته می‌شود.
  • داشتن علاقه شدید دائمی به موضوعات خاص، مانند اعداد، جزئیات یا حقایق.
  • داشتن علایق بیش‌ از حد متمرکز، مانند فکر کردن افراطی به اشیاء متحرک یا قسمت‌هایی از آنها.
  • ناراحت شدن از تغییرات جزئی در یک روال.
  • حساسیت کمتر و یا بیشتر نسبت به ورودی‌های حسی مانند نور، صدا، لباس یا دما در مقایسه با سایر افراد.

علائم ذکرشده در هر دو دسته‌بندی را می‌توان به‌طور معمول در اوایل زندگی (تا دوسالگی) مشاهده کرد. بنابراین، شناخت موارد گفته‌ شده بسیار در تشخیص اوتیسم در کودکان مؤثر است. با این‌ حال، اوتیسم در بسیاری از افراد تا سنین مدرسه یا حتی دبیرستان تشخیص داده نمی‌شود. شدت علائم و همچنین حضور شخص آگاه نسبت به این علائم می‌تواند در تشخیص اوتیسم بسیار تأثیرگذار باشد.

برخی از افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است به‌طور خفیف این علائم را بروز دهند و برخی دیگر به ‌شدت تحت تأثیر آنها قرار گیرند. اینجاست که شناخت انواع اوتیسم بسیار ضرورت پیدا می‌کند.در واقع هر یک از انواع اوتیسم با درجات مختلفی از علائم تعریف می‌شوند. در ادامه، سه شاخه اصلی اوتیسم مورد ارزیابی قرارگرفته است.

اختلال اوتیسم

این نوع طیف از انواع اوتیسم را می‌توان به‌عنوان اوتیسم “کلاسیک” نیز معرفی کرد که معمولاً همان موردی است که افراد با شنیدن کلمه “اوتیسم” در ذهنشان تداعی می‌شود. مبتلایان به اختلال اوتیسم کلاسیک «تأخیر زبانی قابل‌توجه، چالش‌های اجتماعی، ارتباطی، رفتارها و علایق غیرعادی» دارند. این افراد معمولاً دچار ناتوانی‌های ذهنی نیز می‌شوند. این نوع، شدیدترین گونه­ی اوتیسم و همچنین شایع‌ترین آن در نظر گرفته می‌شود.

افرادی که اختلال اوتیسم دارند ممکن است با لمس شدن توسط افراد دیگر مشکل داشته باشند. اغلب رفتارهای محدود یا تکراری انجام می‌دهند و برقراری ارتباط با دیگران برای­شان دشوار است. یک نکته مهم در مورد انواع اوتیسم این است که بیشتر علائم در آنها مشابه بوده اما شدت و ضعفشان متفاوت بروز می‌کند.

در برخی موارد دیده شده است که برای پرداختن به انواع اوتیسم از واژه “سطح” استفاده می‌شود. درواقع اختلال اوتیسم در سه سطح مختلف توصیف می‌شود که شدت بروز علائم در سطح سه بسیار شدیدتر از سایر سطوح می‌باشد. کارشناسان Autism Speaks (انجمن حمایت از افراد مبتلا به اوتیسم) سطوح اوتیسم را با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار می‌دهند و به راهنمای تشخیصی و آماری انجمن روان‌پزشکی آمریکا (DSM-5) برای اختلالات روانی مراجعه می‌کنند.

آنها سطح سه را به‌عنوان “نیاز به حمایت بسیار اساسی”، سطح دو را “نیاز به حمایت قابل‌توجه” و سطح یک را “نیاز به حمایت” تعریف می‌کنند. تعیین این سطوح به مشخص کردن میزان حمایت و توجهی که فرد در هر یک از انواع اوتیسم نیاز دارد کمک می‌کند. سندرم آسپرگر خفیف‌ترین شکل اوتیسم است و ارتباط نزدیکی با سطح یک دارد.

سندرم آسپرگر (خفیف‌ترین حالت از انواع اوتیسم)

با ارزیابی انواع اوتیسم، در افراد مبتلا به سندرم آسپرگر ضعیف‌ترین علائم مشاهده شده است. در حقیقت این افراد ممکن است علائم مشابه با سایر گونه‌ها را تجربه کنند، اما معمولاً شدت بروز علائم کمتر است. معمولاً افراد مبتلا به سندرم آسپرگر علاوه­بر چالش‌های اجتماعی، رفتارها و علایق غیرمعمولی نیز دارند. این علائم را می‌توان تمام چیزی در نظر گرفت که افراد در این طیف تجربه می‌کنند، زیرا مشکلات زبانی یا ناتوانی ذهنی روی افراد مبتلا به آسپرگر تأثیر نمی‌گذارد.

انواع اوتیسم

کارشناسان اوتیسم در برنامه‌های تحلیل رفتاری کاربردی، 10 ویژگی مشترک افراد مبتلا به سندرم آسپرگر را فهرست کرده‌اند که شامل موارد زیر می‌شود:

  1. علاقه فکری یا هنری
  2. تفاوت‌های گفتاری
  3. تأخیر در رشد حرکتی
  4. مهارت‌های اجتماعی ضعیف
  5. ایجاد مشکلات روانی مضر
  6. توجه افراطی به جزئیات
  7. سماجت‌های بیش‌ازحد
  8. دوری کردن از اجتماعات
  9. کمال‌گرایی
  10. اصرار بیش ‌از حد به تکرار روال­های روزانه

اختلالات رشد فراگیر

این نوع از اختلال طیف اوتیسم به‌عنوان “اوتیسم غیرمعمول” نیز شناخته می‌شود. اختلالات رشد فراگیر معمولاً برای کسانی در نظر گرفته می‌شود که از بین همه‌ی معیارهای دو نوع دیگر تنها برخی از آنها را دارند. این افراد علائم خفیف‌تر یا کمتری را تجربه می‌کنند. به‌طور کلی، افراد مبتلا به اوتیسم غیرمعمول فقط از چالش‌های اجتماعی و ارتباطی رنج می‌برند. این افراد معمولاً دارای بالاترین عملکرد در انواع اوتیسم هستند و به‌ سادگی در هیچ‌یک از دسته‌ها یا انواع دیگر اختلالات طیف اوتیسم قرار نمی‌گیرند.

بسیاری از کودکان خردسال پس از نشان دادن علائم خفیف اوتیسم، ابتدا در دسته اختلالات رشد فراگیر قرار می‌گیرند. ممکن است پس از بررسی‌های بیشتر مشخص شود که کودک واقعاً در سطح یک یا دو از انواع اوتیسم قرار دارد. در برخی موارد هم ممکن است ثابت شود که کودک درواقع اصلاً اوتیسم ندارد. در ادامه نقل‌قولی از کارشناسان اوتیسم در برنامه‌های تحلیل رفتار کاربردی به جهت شناخت بیشتر اختلالات رشد فراگیر آورده شده است:

«معمولاً اگر فردی دارای چالش‌های اجتماعی و ارتباطی باشد، مبتلا به اختلالات رشد فراگیر تشخیص داده می‌شود، اما به‌ سادگی سایر علائم آسپرگر مانند وسواس در مورد موضوعات خاص، تأخیر در رشد یا رفتارهای ناهنجار را نشان نمی‌دهد. افراد مبتلا به اختلالات رشد فراگیر معمولاً زندگی معمولی دارند و در بین دیگر انواع اوتیسم دارای بالاترین عملکرد هستند. با این ‌حال می‌توانند مشکلاتی در رابطه با افراد، درک زبان، پذیرش تغییر در محیط یا روال‌ها و برخورد با احساسات خود داشته باشند.» 

درمان انواع اوتیسم

این اطلاعات در مورد انواع اوتیسم می‌تواند به شما در درک بهتر افراد مبتلا کمک کند. با توجه به تحقیقات انجام‌شده در دهه‌های اخیر، اطلاعات بیشتری در مورد اوتیسم، روش‌های درمانی آن و شناخت دقیق علائم فرد مبتلا منتشر شده است. با این‌حال در برخی موارد نیاز است تا تحقیقات بیشتری در این راستا انجام شود.

با پیشرفت در علم نوروفیدبک و آمدن دستگاه لورتا نوروفیدبک، درمان اوتیسم امروزه امکان پذیر بوده و نتایج امیدوارکننده ای را تو این چند سال از خود بجای گذاشته است و خیلی از افراد این دستگاه را به عنوان درمان اصلی انواع اوتیسم معرفی می کنند. برای آشنایی بیشتر با نحوه کار این دستگاه می توانید مقالات دیگر وبسایت مراکز علوم اعصاب و روانشناسی سایبر را مطالعه کنید و یا از مشاوره رایگان متخصصین ما در چندین شعبه مراکز سایبر استفاده کنید. آنان به تمامی سوالات شما پاسخ داده و در نهایت در صورت تمایل شما را به شعبه و شهر نزدیکتان معرفی می کنند تا درمان خود را آغاز کنید.

 افراد مبتلا به هر یک از انواع اوتیسم می‌توانند زندگی کامل و شادی داشته باشند. بااین‌حال، برخی نیاز به تشخیص زودهنگام این عارضه دارند. اگر از علائم ذکرشده در این مقاله، موردی را در کودکی مشاهده کردید حتماً آن را با والدین کودک میان بگذارید تا زودتر مراحل درمان این اختلال را طی کنند. مداخله زودهنگام کلید اصلی شناخت و کاهش علائم اوتیسم است.

لطفا ما را در صفحه اینستاگرم خود نیز دنبال کنید:

صفحه اینستاگرام مراکز علوم اعصاب و روانشناسی سایبر اینستاگرم مراکز علوم اعصاب و روانشناسی سایبر(cyberneuro )

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *